اثر خود تنظیمی و فاصله کانون توجه بیرونی بر یادگیری سرویس بدمینتون در دختران جوان

نویسنده

چکیده

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر خودتنظیمی و فاصله کانون توجه بیرونی بر یادگیری سرویس کوتاه بدمینتون در دختران جوان بود. بدین منظور 60 دانشجوی دختر مبتدی داوطلب با دامنه سنی 24-19 سال در یک طرح عاملی ترکیبی شرکت کردند. ابزار سنجش سرویس کوتاه بدمینتون، آزمون 6 ارزشی گود و مگیل (1986) بود. شرکت کننده‌ها به طور تصادفی در گروه‌های کانون توجه درونی تحمیلی، کانون توجه بیرونی با فاصله دور تحمیلی، فاصله نزدیک تحمیلی و فاصله خودتنظیم جایگزین شدند. بعد از پیش آزمون، گروه خودتنظیم بر اساس کانون توجه ترجیحی خود در پایان روز اول به گروه‌های فاصله دور و نزدیک خودتنظیم تقسیم شدند. تمام گروه‌ها طی دو جلسه 60 سرویس را با دستورالعمل توجهی مربوطه تمرین کرده و 48 ساعت بعد تحت آزمون‌های یادداری و انتقال قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس 5 (گروه) در 4 (دسته کوشش) با تکرار سنجش عامل دسته کوشش، کروسکال والیس و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی‌داری 05/0p< تجزیه و تحلیل شد. مطابق نتایج، بین اکتساب و انتقال گروه‌های مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد، ولی یادداری گروه فاصله دور خودتنظیم به طور معنی‌داری بهتر از گروه‌های تحمیلی بود. بنابراین، اثر متقابل خودتنظیمی و کانون توجه بیرونی دور در آموزش سرویس کوتاه بدمینتون منجر به یادگیری موثرتری شد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The effects of self-regulation and distance of external focus of attention on learning of badminton serve in young females

چکیده [English]

The purpose of the present study was to investigate the effects of self-regulation and distance of external focus of attention on learning of badminton short serve in young females. Therefore, 60 volunteer novice female university students with age range 19-24 yr. participated to a mixed factorial design. Assessment instrument of badminton short serve was the Goode and Magill’s 6-point test (1986). Participants were assigned randomly to the instructor-imposed internal focus of attention, instructor-imposed far, near, and self-regulated distance of external focus of attention groups. After pretest, the self-regulated group was divided into far and near external distance based on their preferred focus of attention in the end of first day. All groups performed 60 serves with the specific attentional instructions during 2 sessions. After 48 hr. retention and transfer tests were performed. Data was analyzed by 5 (group) * 4 (block) ANOVA with repeated measures of last factor, Kruskal-Wallis, and one-way ANOVA in significance level of p

کلیدواژه‌ها [English]

  • Attentional
  • focus instruction
  • distance of movement effect
  • motor learning
  • self
  • Control